نکاتی در مورد اسپیکینگ که هر داوطلب آزمون آیلتس باید بداند

 
نکاتی در مورد اسپیکینگ که هر داوطلب آزمون آیلتس باید بداند
مهارت اسپیکینگ برای اکثر داوطلب‌های آزمون آیلتس، دلمشغولی بزرگیه. خیلی‌ها هستن که از سطح دانششون در زبان انگلیسی مطمئنن ولی باز هم بخش اسپیکینگ آیلتس براشون استرس‌زاست.

به بهانه‌ی کارگاه‌های تک مهارت جدیدی که قراره تو سپانو برگزار بشه (اطلاعات بیشتر از طریق این لینک) و مهارت اسپیکینگ یکی از اون مهارت‌هاست. می‌خوایم امروز راجع به این بخشِ خیلی مهم از آزمون آیلتس حرف بزنیم و یه سری نکته‌ی اساسی و تاثیرگذار رو براتون لیست کنیم. نکاتی که مطرح می‌کنیم مورد تایید اگزمینزهای آزمون آیلتسه و هم در بخش اسپیکینگِ آیلتس جنرال و هم آیلتسِ آکادمیک، قابل استفاده‌س.

گرم کردن، 24 ساعت قبل از آزمون
تا حالا شده بعد از چند روزی که لایِ کتابتون رو باز نکردین و کلمه‌ای انگلیسی حرف نزدین بیاین سر کلاس؟ یادتونه 10 دقیقه‌ی اولِ چه حسی دارین؟ معمولاً 10 تا 15 دقیقه برای دانش‌آموزها زمان می‌بره تا یه جورایی گرم شن، موتورشون راه بیافته و بتونن تواناییشون رو به بهترین شکل نشون بدن. مثل ورزشکارایی که قبل از مسابقه بدنشون رو گرم می‌کنن، برای آماده بودن و قرار گرفتن در سطحِ بالای دانش زبانتون، به زمان نیاز دارین. اگه قبل از شروعِ بخش اسپیکینگ گرم نکنین، تا به خودتون بیاین و به پیکِ سطحِ آمادگیتون برسین، زمانِ اسپیکینگ تموم شده و نمی‌تونین به اگزمینر نشون بدین که چقدر قابلیت و مهارت بالایی دارین.
به همین دلیل بهتره قبل از آزمون اسپیکینگ آیلتس، 24 ساعت ترجیحاً فقط به زبان انگلیسی حرف بزنین، بخونین، بنویسین یا حتی گوش کنین. ممکنه دوست‌ها و خانواده‌تون فکر کنن از شدت فشارِ آزمون به این وضع افتادین! ولی خودتون متوجه میشین که چه تغییر بزرگی تو نمره‌تون ایجاد می‌کنه.

هر روز یه کم انگلیسی صحبت کنین
ممکنه 2 یا حتی 3 روز در هفته، یا شایدم بیشتر به سپانو بیاین و تو کلاس انگلیسی حرف بزنین؛ اما بهتره خودتون تو خونه هم هر روز یه کمی انگلیسی صحبت کنین. "ولی من کسی رو ندارم که بتونم باهاش انگلیسی حرف بزنم!" خب اینجا 2تا راه حل پیش روتونه: مهم‌ترین و در دسترس‌ترین شخصی که تو زندگیتون دارین خودتون هستین، همه‌ی ما با خودمون حرف میزنیم فقط بعضیا بلند بلند با خودشون حرف می‌زنن و یه سری هم تو فکرشون. اشکالی نداره اگه یه زمانی در روز یه کم بلند بلند با خودتون حرف بزنین. اما راه دوم، وب سایت‌های زیادی هستن که بهتون این امکان رو میدن تا با نیتیوهای یه زبانی ارتباط برقرار کنین، خیلی راحت، با یه سرچِ ساده می‌تونین به نتیجه‌ برسین.

اگه سوالی رو متوجه نشدین، اصلاً نترسین و از اگزمینر سوال کنین
خیلی از داوطلب‌ها فکر می‌کنن در طول آزمون اسپیکینگ آیلتس، فقط اگزمینر می‌تونه سوال بپرسه. آزمونِ اسپیکینگِ آیلتس قراره یه مکالمه‌ی عادی باشه، پس اگه متوجهِ سوال نشدین، از اگزمینر بپرسین.
البته نمی‌تونین ازشون بخواین کلِ جمله رو توضیح بدن، ولی می‌تونین بپرسین یه لغتِ خاص، چه معنی‌ای میده: "ببخشید، می‌تونیم بپرسم X چه معنی‌ای میده؟"
حتی می‌تونین ازشون بخواین جمله‌شون رو یه بار دیگه تکرار کنن، مثلاً:
" I’m sorry I didn’t quite get that, could you repeat the question please?"
اما به هیچ وجه از این قضیه سو استفاده نکنین و تک تک کلمه‌ها رو نپرسین یا همش ازشون نخواین تکرار کنن. این کار مجاز نیست و ممکنه حتی اگزمینر رو یه کم عصبی کنه. فقط وقتی واقعاً نیاز به کمک دارین سوال بپرسین.

جوابِ کامل
"بله" یا "خیر" پاسخِ کامل و راضی‌کننده‌ای نیستن. یادتون باشه این یه آزمونه و قراره توش به اگزمینر نشون بدین چقدر زبان انگلیسیتون قویه. اگه بخواین خیلی کوتاه جواب بدین، اگزمینر چجوری میزان تسلطتون رو بفهمه؟
باید با استفاده از مثال‌ها و توضیحات، پاسخ‌هاتون رو بسط بدین.
بذارین یه مثال بزنیم و جواب خوب و جوابِ بد رو بهتون نشون بدیم. فرض کنین اگزمینر ازتون پرسیده: "دلیل ترافیک و راه‌بندون تو شهرتون چیه؟" جواب بد اینه که: دلیلش جمعیتِ زیاد و خیابون‌های نامناسبه." این جواب خیلی کوتاهه و حداقل اطلاعاتِ ممکن رو به اگزمینر میده.
اما پاسخ درست می‌تونه اینطوری باشه: دلیل ترافیک سنگین شهر، جمعیت زیادی و زیرساخت‌های نامناسبه. چون خیابون‌های شهرمون خیلی وقت پیش طراحی شدن و متناسب با جمعیت همون دوره بودن که تعداد افراد ساکن در شهر کمتر بود. مثلاً خیابونی که خونه‌ی من توش قرار داره، 40 سال پیش ساخته شده و اون موقع جمعیت، یک سومِ میزانِ امروزیش بود."
با این پاسخ هم جواب سوال اگزمینر رو دادین، هم دقیقاً توضیح دادین که منظورتون چیه و حتی یه مثال هم براش زدین.

بدونین چه نوع سوال‌هایی در انتظارتونه
هرگز جواب‌های نمونه سوال‌هایی که قبلاً دیدین رو حفظ نکنین، این کار خیلی ایده‌ی بدیه، چون اگزمینرهای آیلتس برای همچین چیزی آماده هستن و خیلی خوب می‌تونن این نوع جواب‌ها رو شناسایی کنن و مچتون رو بگیرن. اگه به سوال‌های اگزمینر با جواب‌های حفظ شده پاسخ بدین، حتی ممکنه از این بخشِ آزمون 0 بگیرین!
اما گذشته از این ایده‌ی بد، یه مسئله‌ی خوب و مفید هست که با دونستنِ نوعِ سوال‌هایی که قراره مطرح بشه (منظور ما ساختارشونه و نه موضوعاتشون)، می‌تونین ساختارهای کاربردی رو برای بهتر پاسخ دادن، مطالعه کنین و یاد بگیرین.
اینم یه لیست از مواردِ متداول در سوال‌ها:

  • ذکر مثال
  • دادن نظر و عقیده‌ی شخصی
  • نقطه نظرهای متفاوت
  • نظر دادن در مورد عقیده‌ی شخصِ دیگه
  • حرف زدن راجع به دلایل و نتایج
  • صحبت درباره‌ی موقعیت‌های فرضی
  • حرف زدن در مورد آینده و گذشته

البته در کارگاه‌های ویژه‌ی اسپیکینگ آیلتس که در سپانو برگزار میشه، اطلاعات کاملی در مورد این آزمون و مواردی که توش مطرح میشه در اختیارِ شرکت‌کننده‌ها قرار می‌گیره.

به حرف زدن انگلیسی زبان‌های نِیتیو توجه کنین
اگه قبلاً وقتی کلاس می‌رفتین استاد برای مراعات حالتون آروم‌تر و شمرده‌تر انگلیسی حرف میزد، اینجا دیگه بحث فرق می‌کنه، قراره روان و راحت حرف بزنین و در دوره‌های آماده‌سازی آیلتس (اطلاعات بیشتر در مورد این دوره‌ها از این لینک) اساتید باهاتون با سرعتِ یک انگلیسی زبان در حالت عادی حرف می‌زنن.
اما همونطور که گفتیم، فقط کلاس کافی نیست و خودتون هم باید دست به کار بشین. راهی که پیشِ روتونه خیلی راحته. فقط کافیه یه سر به یوتیوب بزنین و دنبال موضوعات مورد علاقه‌تون تو چنل‌های انگلیسی زبان باشین. این یه تمرین خیلی ساده و کاربردیه که علاوه بر کمک به روان‌تر حرف زدنتون، گوشتون رو تقویت می‌کنه تا تو بخش لیسنینگ آیلتس هم عملکرد بهتری داشته باشین، و تازه به دایره‌ی لغاتتون هم کمک می‌کنه و باعث میشه حرف زدنتون از یه حالت خشک و کتابی دربیاد.

تو گرامر قوی‌ترین یا روان حرف زدن؟
گرامر مجموعه قواعدیه که کنار هم نشستن واژگان مختلف رو تعیین می‌کنه و به ما ساختار میده. روان حرف زدن یا سلاست (Fluency)، تسلط و قابلیّت شما در راحت و بی‌دردسر حرف زدنه. معمولاً زبان‌آموزها در مواجهه با این دوتا از حالت تعادل خارج میشن، یعنی یه دانش‌اموزی که حسابی رو گرامر تسلط داره، اغلب تو حرف زدن خیلی روان نیست چون ذهنش، موقع حرف زدن، بیشتر درگیر قواعد و ساختارهاست تا حرف زدن با سرعت نرمال. از طرفِ دیگه، زبان‌آموزهایی رو داریم که خیلی خیلی راحت و روان حرف می‌زنن، اما ممکنه وسط حرف زدنشون اشتباهات گرامری داشته باشن. اغلب، زبان‌آموزها تو یکی از این دو گروه جا می‌گیرن، هرچند همیشه استثناهایی هم هستن که در هردو قابلیت توانایی یکسانی دارن.
کاری که باید در همچین موقعیتی انجام بدین چیه؟ صدای خودتون رو ضبط کنین و بعد بهش گوش بدین. اشتباهات گرامری داشتین؟ یا آروم و غیرطبیعی حرف می‌زدین؟
اگه اشتباهات گرامری داشتین، باید رو اصلاحشون وقت بذارین و اگه به خاطر درگیر بودنِ ذهنتون با قواعد، آروم و غیرطبیعی حرف می‌زدین، سعی کنین با تمرین و تکرارِ بیشتر خودتون رو از بندِ افکارِ مربوط به گرامر رها کنین و روی روان حرف زدنتون تمرکز کنین.
البته اساتیدتون هم می‌تونن در تشخیص این مسئله بهتون کمک کنن. اغلب اینجا یه مشکلی پیش میاد، اونم اینه که اون دسته از زبان‌آموزها که روان حرف می‌زنن و به گرامر توجه کمتری دارن، ممکنه تصور کنن حرف زدنشون بدونِ ایراده و متوجهِ اشتباهات گرامریشون نشن، به همین دلیل، حتی اگه فکر می‌کنین که تسلطتون به گرامر هم مثل تواناییتون در راحت حرف زدنه، بهتره با استادتون مشورت کنین.

ما قصد داریم این مطالب رو ادامه بدیم و در آینده بیشتر روی این موارد و نکاتِ مفید بحث کنیم. فراموش نکنین که اسپیکینگ مهارت حساسیه و تاثیر سرنوشت‌سازی در نمره‌تون داره. تا می‌تونین تمرین و تکرار داشته باشین. در این مسیر می‌تونین از برنامه‌های ویژه‌ای که سپانو براتون تدارک دیده هم استفاده کنین. ما در سپانو کارگاه‌های تک مهارتی آیلتس هم داریم (مهارت‌های اسپیکینگ و رایتینگ). می‌تونین با کلیک روی این لینک، اطلاعات بیشتری در مورد این کارگاه‌ها بدست بیارین.

ایمیل را وارد کنید
تعداد کاراکتر باقیمانده: 500
نظر خود را وارد کنید