گرامر را به شیوه ی مدرن یاد بگیرید

سه اصل یادگیری گرامر در شیوه‌ی مدرن

با سه زاویه‌ی دید جدید به موضوع گرامر نگاه می‌کنیم تا راحت‌تر بتونیم از کلیشه‌هایی که در مورد یادگیری دستور زبان جدید در ذهن ماست، جدا شیم و رویکرد مدرنی نسبت به این موضوع شکل بدیم. بیاین هرکدوم از این سه ایده‌ی مدرن رو با هم بررسی کنیم.

1.گرامر فقط چاشنیه؛ خوراک اصلی نیست

کلاس‌های هنر مدرسه رو یادتون میاد؟ چسب همیشه نقش مهمی تو این کلاس‌ها داشت، ولی موضوع اصلی نبود. وقتی یه اثری رو با روش کلاژ خلق می‌کردید، کسی از کیفیت چسبی که استفاده کردید تعریف نمی‌کرد. چسب چیز تماشایی‌ای نیست! البته نقشش مهمه چون اثرتون رو به شکلی که هست کنار هم نگه می‌داره. اما فقط بخشی از کارتونه، جز اصلی نیست.
در یادگیری گرامر به روش مدرن، دستور زبان همون چسبِ اثر هنری ماست. مسلماً درست حرف زدن و رعایت قواعد هنوز مهمه؛ درسته، اما تمام فکر و ذکر ما نیست. عبارت‌ها، لغات و دیالوگ‌ها بخش‌های کلیدی یادگیری زبان هستند و گرامر اون‌ها رو کنار هم نگه می‌داره. هیچ هنرمندی برای خلق اثرش و جهت محکم‌کاری روی کل کارش چسب نمیریزه! ما هم خودمون رو با گرامر بمباران نمی‌کنیم. البته توجه کنید، معنیش این نیست که قواعد زبان رو نادیده بگیریم و ازش رد شیم؛ فقط حواسمون باشه که دستور زبان جدید بالاتر از بقیه‌ی مهارت‌ها قرار نمی‌گیره. ما از تک تک اجزای زبان استفاده می کنیم و اون‌ها رو با گرامر درست (چسب) کنار هم قرار می‌دیم تا به یک فرم زیبا و بامعنی از زبان جدید برسیم.

2.لازم نیست همه چیز رو بدونیم

وقتی در یک موضوع گرامری استاد شدیم، سر و کله‌ی موضوع بعدی پیدا می‌شه. اگه هر کدوم از این قواعدی که یهو پیداشون می‌شه رو یاد بگیریم، می‌بینیم اون گرامر اولی کاملاً مفهوم تازه‌ای پیدا کرده، چون زبان دائماً گسترده‌تر و کامل‌ترمیشه.
در شیوه‌ی مدرن، با نگاه کردن به گرامر به چشم یک سفر دور و دراز، نه یک مقصد، با قدم‌های آروم و با خیال راحت از مسیرمون لذت می‌بریم. همین‌طور که پیش می‌ریم یاد می‌گیریم، در این مسیر ممکنه باز اشتباهاتی هم داشته باشیم، ولی با آرامش باهاشون رو به رو می‌شیم تا به آرومی با قواعد جدید خو بگیریم. شیوه‌ی مدرن یعنی بدون هیچ فشار و استرسی از مسیرمون لذت ببریم.

3.گرامر مکالمه هم گرامر محسوب می‌شه

یه تفاوتی بین دستور زبان در مکالمه و دستور زبان آکادمیک وجود داره. صرفاً به این دلیل که یک نوع گرامر در نوشتار درست محسوب نمی‌شه، معنیش این نیست که گفتنش هم غلطه. در واقع، صحبت کردن در زبان جدید با قواعد و الگوی گرامری بی نقص آکادمیک، بیشتر "خارجی بودن" شما رو تابلو می‌‌کنه، خیلی زودتر از این که شاید با لهجه لو برین.
نکته‌‌ی اصلی اینه که آروم باشین و به خودتون اجازه بدین از مکالمه‌ای که در زبان جدید به صورت محاوره‌ای برقرار می‌شه هم لذت ببرین، چون گرامر مکالمه های محاوره‌ای هم بخشی از زبان جدیدتونه. مشکلی نیست چیزهایی رو بگیم که مردم در زبان مقصد به کار می‌برند، حتی اگه در نوشتار چندان متداول و قابل قبول نباشه.
به طور سنتی، زبان‌آموزها خودشون رو مجبور می‌کردند (یا توسط استادها و موسسات مجبور می‌شدند) اول گرامر زبان جدید رو یاد بگیرند، بعد سعی می‌کردند یک مکالمه رو بر اساس اون قواعد شکل بدن، یک مکالمه ی رسمی و بی روح که برای مردمی که به اون زبان حرف میزنند غیرطبیعیه.
شیوه ی درستش اینه که این فرصت رو داشته باشیم در مکالمه های واقعی زبان مقصد در موقعیت های طبیعی و روزمره با گرامر اون زبان آشنا شیم. مکالمه ای که روح زبان مقصد در اون جریان داشته باشه حتی اگر گرامرش قواعد زبان محاوره باشه.

شیوه‌ی ما برای آموزش زبان در آموزشگاه سپانو رشت شیوه‌ی مدرنه. مهم ترین مسئله حفظ آرامش حین یادگیریه. یاد گرفتن زبان به شیوه‌ی مدرن فشار رو از دوش زبان‌آموز و استاد بر‌می‌‌داره و تمرکزش روی مکالمه‌هاییه که آموزش رو جذاب‌تر می‌کنن. حواستون باشه گرامر مهمه اما همه چیز نیست. لازم نیست همه چیز رو بدونیم. و در آخر این که گرامر زبان محاوره‌ای هم گرامر درست محسوب می‌شه. ما نمی‌خوایم دائما در حال مطالعه‌ی کتاب‌های گرامر باشیم، نمی‌خوایم تو دام تبلیغات (آلمانی روان در دو هفته!) بیافتیم. از همه مهم‌تر یادگیری زبان با مکالمه‌های جذاب و قابل درک نمی‌ذاره در چشم کسایی که زبان مقصد زبان مادریشونه، مثل یک پروفسور قرن هفدهمی به نظر بیایم که نمی‌دونه زبانش تو این همه سال چقدر تغییر کرده.