لاشه های چندین کشتی که به جای دریا در بیابان پیدا شدند!

پیشینه میناق ازبکستان

میناق در واقع زمانی یک بندر ماهیگیری بسیار مهمی بوده که افراد زیادی از آن بازدید می کردند. این شهر همچنین دریاچه هایی داشته که متاسفانه در حال حاضر خشک شده اند. دلیل آن هم، فاجعه اکولوژیکی بود که برای دریاچه آرال رخ داد و این بندر مهم را در میان یکی از مکان هایی قرار داد که تحت شدیدترین بلایای بوم شناختی انسان در تمام دوران زمین بوده اند. دریاچه آرال که زمانی یکی از ۴ دریاچه بزرگ دنیا بود از دهه ۱۹۶۰ به بعد به ۱۰ درصد سایز اولیه خود رسید و در حال حاضر به طور کامل خشک و نابود شده است.

در اینجا باید بگوییم که هیچ شهر دیگری اطراف دریاچه آرال، بیشتر از میناق ازبکستان تحت تاثیر قرار نگرفته است. در حال حاضر، آبی که  از این دریاچه مانده از شهر میناق ازبکستان حدودا ۱۵۰ کیلومتر دورتر است و همه کشتی هایی که در این شهر پهلو می گرفتند و فعالیت هایشان به دریاچه آرال وابسته بود، فضایی سورئال را به وجود آورده اند. این کشتی ها همگی در خشکی باقی مانده اند و صحنه عجیبی به خاطر آن ها ظاهر شده است. دیدن این منطقه تجربه ای عجیب و غریب خواهد بود؛ شما در اطراف لاشه های کشتی زنگ زده، شترهایی را می بیند که پرسه می زنند، طوری که انگار از ابتدای زمین این کشتی ها وجود داشته است.

احتمالا برای شما این سوال پیش می آید که چرا ماهیگیران کشتی های خود را با آب پیش نراندند و آن ها را همینطوری در اینجا رها کردند؛ در ادامه به این موضوع می پردازیم.

زمانی که دریاچه شروع به عقب نشینی کرد، در ابتدا ماهیگیران تصمیم گرفتند که کشتی هایشان را همراه آب به عقب و عقب تر ببرند، اما بعد از گذشت زمان سطح شوری بالا رونده آب، باعث شد که دریاچه به طور کامل خشک شود و همه ماهیانی که در آن زندگی می کردند نیز در نتیجه آن، از بین رفتند. کشتی ها نیز همانطور که انتظار می رود، به گل نشستند و در میان بیابانی که انگار هرگز آبی در آن جاری نبوده باقی ماندند.

دریاچه آرال شاید به راحتی بتواند احیا شود و باز هم آب زیبایی در آن جاری باشد. اما این اتفاق تنها در صورتی قابل انجام است که رودخانه هایی که به این دریاچه می ریخته اند، مخصوصا رودخانه آمو دریا، که دیگر برای آبیاری زمین های پنبه استفاده نمی شود، دوباره جهت دهی شده و به این دریاچه ریخته شوند که هزینه کمی هم در بر نخواهد داشت. البته اگر بخواهیم روراست باشیم در حال حاضر اقتصاد ازبکستان آنقدرها خوب نیست و منابع جایگزین درآمدی برای این کشور وجود ندارد و همین موضوع هم باعث خواهد شد که احیای دریاچه کاری نشدنی به نظر برسد. در این میان تنها میناق ازبکستان است که سرنوشتی عجیب دارد. این شهر که زمانی بسیار پر رونق بود و قایق ها بخشی از وجودش بودند؛ حالا هم آن ها قسمت مهمی از شخصیت شهر هستند. منیع : eligasht

منبع :